zaterdag 27 augustus 2011

Zo'n manifest schrijft zich ook al niet vanzelf.

Thuis gekomen bedacht hij zich dat hij mogelijk in staat was tot duistere minder algemeen geaccepteerde handelingen.
Niet zozeer dat hij haar op wilde eten, slechts om haar uit te kakken, restanten haar over haar uit te kotsen om afsluitend over haar te urineren.
Daar had hij nog geen moment aan gedacht, visualiseren van iets dergelijks stond hem zelfs een beetje tegen.
Maar soms leunde hij wel heel dicht tegen begrip aan voor handelingen die hij natuurlijk afkeurde.
Hij las ergens dat dergelijke gedachten mogelijk moesten verontrusten en niet zozeer omdat het eindresultaat geen smakelijk geheel mocht worden.
Wraak afkeuren zonder overweging vond hij zelf dan weer een veel enger concept.
Niet openstaan voor je eigen minder ontwikkelde kant, leven in de veronderstelling dat je niet in staat zou zijn tot ondenkbare gruwelen, dat vond hij eng.
Het journaal spuugt vlagen uit van opstanden, branden, zelfmoordbommen en natuurlijk de poliep van Marco die succesvol is verwijderd.
Geruststelling is zo snel gevonden in tegenwoordige tijden.
De telefoon gaat en gaat en gaat en gaat.
In een poging dan toch een moment van rust te vinden neemt hij na een uurtje bij de vijfde keer bellen op.
Yarden.
Of het gelegen komt dat hij belt.
Nee.
Of hij terug kan bellen.
Natuurlijk kon de man dat zelf veel beter inschatten, maar of het ook wenselijk was daar sprak hij zijn twijfels over uit, sowieso wilde hij wel graag weten wie deze amicale man mocht vertegenwoordigen.
Yarden.
Oh, nu.. ik heb u dus niet gevraagd mij te bellen?
Nee.
Dan zie ik ook geen reden om nogmaals te bellen.
Oh, dan verbind ik U nog even door met het bel mij niet....
Hij had opgehangen want hij moest nog ergens aangeven dat hij geen spam wilde ontvangen, een like button negeren, wat advertenties aansluitend op zijn eigen surfgedrag wegklikken, opgeven dat hij geen bezoek aan huis wilde ontvangen en dat hij niet openstond voor een rectaal onderzoek bij gebrek aan vrijwilligers. Het leven kan je maarzo bezighouden met de echt belangrijke dingen.
Hij zocht Yarden op en hij bedacht zich dat het wel toevallig was dat kort na een overlijden dergelijk telefoontjes binnenkomen, hetzelfde gebeurde kort na het overlijden van zijn oma en nu weer.
Toeval natuurlijk want het fatsoen staat niet anders toe tenslotte.
De volgende dag belde hij de huisarts, of hij nog iets moest ondernemen op zijn verzoek om hulp en de door de dokter op te stellen verwijsbrief die nu toch alweer een maand geleden was aangevraagd.
Nee hoor, de brief was verzonden en hij hoefde slechts geduld te hebben.
Geruststelling is zo snel gevonden in tegenwoordige tijden.
Hij bedankte vriendelijk en opende Word.

1 opmerking:

mike zei

'Ondenkbare gruwelen', haha, die bestaan natuurlijk helemaal niet! Dacht ik ooit, naïef. Maar sinds ik de tweede zin van dit stukje heb gelezen weet ik beter ...

Verschrikkelijk, man. Opeten en uitkakken is één, maar om er dan óók nog eens over te urineren. Dat verzin je toch niet!?